آل یاسین

بسم الله الرحمن الرحیم

مواسات با سیدالشهدا ( علیه السلام )

گریستن در مصیبت امام حسین (علیه السلام)

با نگاهی به شیوه عزاداری برای امام حسین (علیه السلام) در اهل بیت (علیهم السلام) می‌توان دریافت که مهم‌ترین آیین در عزاداری آن حضرت (علیه السلام) گریستن است که از آدم تا خاتم بر مصائب سیدالشهداء (علیه السلام)گریسته‌اند.[1]

احادیث و روایت‌های فراوانی از معصومین (علیهم السلام) در مورد گریه کردن بر مصیبت سیدالشهداء (علیه السلام)، گریه انداختن دیگران، اظهار کردن حزن برای سالار شهیدان و دیگر مواردی که دخالت مستقیم و یا غیر مستقیم به زنده نمودن شعائر حسینی دارد، نقل شده است که همه و همه بر اظهار نمودن حزن در مصیبت سیدالشهداء دلالت دارد.

پیامبر اکرم (صل الله علیه واله وسلم) فرمود:

“آگاه باشید که خداوند بر گریه‌کنندگان امام حسین (علیه السلام) از روی رحمت و مهربانی درود می‌فرستد."[2]

نه تنها پیامبران الهی برای حضرت اباعبدالله (علیه السلام) عزاداری کردند که اهل بیت (علیهم السلام) نیز از رسول خدا (صل الله علیه واله وسلم ) تا حضرت حجت (عجل الله) همه و همه در عزای آن حضرت گریه سر دادند و ناله زدند و می‌زنند.


[1] . برای مطالعه بیشتر رجوع شود به کتاب اشک حسینی (علیه السلام) سرمایه شیعه، عبدالحسین نیشابوری.

[2] . بحارالانوار: ج 44، ص 304.